Постови

Приказују се постови за јун, 2014

МИ ОЛЕСНУВА

Слика
Рано го погребав генијот Во себе си, Но долго тагував по него. Ослободена сум од тагата и генијот И сега не сум ни птица Ни стрела Ни цел Само сум лет, Кој плови со облаците. Во мене се сите со кои сум се сретнала Макар и на пешачки премин, И јас сум во нив. Времињата се заборавени Но она кое е споено Неможе да биде разделено. Се сеќавам Ни ги тргаа ушите нагоре И ни викаа ,,големи да пораснете,,. Си велев Кој знае до кај ќе раснеме, Па правев планови Да се мерам со највисоките врвови И од таму со лесно да дофаќам облаци, Над нив потоа да поминам И да рипам да скокам Како врз јоргани Колку ми душа сака. После мислев ќе може Да се мине од небо до небо До кај деветтото да се стаса И да се пробие небесата Да се надмине телесата ....мислев Да се исцели.. Значи нешто да стане цело Кое било времено разделено И сега се соединува Еднее Едно станува Шушкам со хартивчето

преобразивање на умот

Слика
Запознај ја природата на својот ум Или како што викаше натписот на делфискиот храм ,,спознај се самиот себе си,, Е една цивилизациска задача На која Одговорот и бега Како на змеј Кој сака да си го гризне опсашот А кога ке го има меѓу забите Дознава по болката Дека тоа е дел од неговото тело Така и умот Кој се гони самиот себе Прави поделби Ходници и лавиринти Најчесто скриен во измислениот Фолдер,,потсвесно,, Си наоѓа оправдување и Купува време Да си признае дека Тој ги измислува Германците и партизаните Индијанците и каубојците Нашите и вашите Тој кој прави проблем И оној кој го решава Светлата точка во која Себе си се открива во трилерот Е гога престанува двојството И целиот ум На драга воља Се нарекува срце   illustration:daria petrilli , in the garden of good and evil

СЕ-МОЖНО(А)-СУМ

Слика
Имам невидливи долги раце Кои се шират Колку да можат Да ја прегрнат планетата И да берат свежи ѕвезди од небото За да ги всадувам Во срцата на сите Со кои се сретнувам Патувајќи по бескрајот Се смалувам толку За да ги шпиунирам Клетките кога се множат, И да им влезам Со осмоза преку мембраната Сама ја форматираам ДНК-та Лизгајќи се по неа како на тобоган Кога пак мижам Го следам здивот По неговиот дишен пат И со остар поглед Ги пукам мислите ко балони За да останам во без-мислието. illustration:dan-ah-kim

ПРЕРОДЕНА

Слика
Ноќеска ја сонив Ленка, Преродена. Млада китка убава, Со вита става како ела пиринска Живее покрај Вардар Во   мала куќарка Завиткана во   зелена градина . Наутро се буди со песни од славеи. Понекогаш со друштвото Рибари. Произведува органски плодови. Тутун ниту сади ниту пуши. Среќно е вљубена во животот. Ленка ткае на разбој Со голем жар, Бели кошули, И ги дава на дар на свои пријатели. За себе кажува Дека Е среќна родена.  illustration: Christian Schloe Digital Artwork